Sen Yar Olmadın, Ben Yara Yar Oldum

Sağanak duyguların bozbulanık düşüncelerinde
Nasır tutmuş parmaklarımla adına şiirler yazarken
Defterime dökülen gözyaşlarımdan bahsetmiyorum
Her satır bir sen olup, yine kalbimde çoğalıyorsun ya.

Kızıl akşamları düşleyipte, gireceğim şu mor geceler
Hüsranıydı sensizliğin, uzadıkça uzayan zifiri karanlıklar
Boynu bükük dönüyorum elimden aldığın pembe şafağı
Sana yar olmayan, bana yar olan, dimdik yardayım şimdi.