Sen Yanma Şiiri - Ömer Şaşı

Dönülmez bir derde düştüm güzelim
İçim yanar ben yanarım sen yanma
Böyle değil idi benim ahval ezelim
Sinem yanar dilim yanar sen yanma!

Çalamadım ki kaldı türkülerim sazımda
Koptu telleri vurdukça her mızrağımda
Aşkın yeşeriverdi şu çorak toprağımda
Beden yanar ruhum yanar sen yanma!

Hep zor oldu benim uzun taşlı yollarım
Ömür bitti geçti gitti helak oldu yıllarım
Saramadı senin gibi bir güzeli kollarım
Yollar yanar kollar yanar sen yanma..!

Ömer ŞAŞI