Geçmiş ömrümün, kırılgan çocukluğumun,
Bilmediğim bir gününde takılı kalmışım.
Ben hala o günü yaşıyorum:gözlerim sana kapanıyor.
Sevdan,
Uyumaktır karın üstünde, donmak pahasına.
Ben seni ölümüne sevmişim meğer, ölmüşüm.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bana ait,
Ağladığım gecelerim var şimdi.
Çok şık bir söylemdi.Kutluyor,saygılar sunuyorum sayın şair...
Adı özlem olan hiçbirşey , hiçbir ölçüme sığmaz ki.
Hele şairimizin dediği gibi 'yanındayken bile' başlıyorsa bu özlem...
Güzeldi sayın Bülent Şen...
Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta