Sen yanımda yoksun bak! ben çölde susuz ağaç
Duygularım kupkuru yüreğim Sana muhtaç.
Sen yanımda yoksun bak! ben ne işe yararım.
İçim boşalmış sanki taş misali yaşarım.
Gözümde kara olur gündüzün aydınlığı.
Bir makber gibi çöker gecenin karanlığı.
Çekilmeyen çileyi sen ettin bana mubah.
Hasret akar içimden uyanırken her sabah.
Daraldıkça küçülür yaşadığım bu dünya.
Gözümde hayal gibi ömür kısa bir rüya.
Yokluğun uzadıkça benden intikam alır.
Ayrılık benden biri ebedi bende kalır.
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 21:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Topaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/23/sen-yanimda-yoksun-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!