Anne küçük kızın geldi çok yorgun kızını çok kırdılar üzdüler acımadılar anne...
Sen yanımda olsaydın kimse üzüp kırmazdı karanlığa atmazdı ışığımı söndürmezdi...
Beni niye doğurdun anne insanların yükünü çekmem içinmi kırılıp üzülmem için mi...
Bir yaprak gibi ordan oraya savruluyorum ne gidebiliyorum nede kalabiliyorum...
Evim neresi onu bile bilmiyorum needeyim kimleyim napıyorum kestiremiyorum...
Sanki anne ben deliyorum yada aklımı yitirdim zamanı saati hangi gün bilmiyorum...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta