Bir gün sen yürümeye başlayacak ve arkanda o yürüyemediğin günleri görecek ve keşke diyeceksin.Oysa içinde korku olmamalı şuan içinde bulunan korku sende olmamalı.Hani sen büyüyüp koşmak istemezmiydin,evet sen büyüyecektin ve en büyük hayalin olan bilgisayar firmasını kuracaktın sonra çalışanların olacaktı ve sen onlara çok iyi davranacak onlarda seni çok seveeceklerdi firmanı büyütecek ülkede sayılı firmalar arasına girecek ve daha çok çocuğun okuması için onlara yardım elini uzatacaktın.Evet şimdi senin koskacaman bilgasayar firman var ülkenin en büyüğü sen oldun onlarca çalışanının hepsi senden memnun sende onlardan memnun olacaksın ki haklarından fazlasını onlara veriyorsun.Bak işte şurda duran öylece masum masum oturan kızı tanıdın mı işte bak şurda köşede durakta oturmuş gelecek otobüsü bekliyor bak hemen ileride gelen delikanlıyı gördün mü işte o sensin o kızda daha 15 yaşında olmana rağmen delicesine sevdiğin kız değilmi evet o ta kendisi.Bir gün yine böyle okula giderken sabah aynı durak'a doğru yürüyordun neden sonra durdun ve arkandan gelen sese kulak kesildin ve hemen arkana dönüp donakaldın sana şöyle hitap ediyordu arkandaki ses;
-bakarmısınız neden beni takip ediyorsunuz sürekli diyordu genç bayan...
Sende can havliyle ne diyecek'ini şaşırmıştın ve ağzından nasıl çıkmıştı kelimeler sen bile bilememiştin..
-Yok takip etmiyorum ki demiştin.
-Okula giden yolum sadece buradan geçmeme izin veriyor diğer yollar çok uzun ve ben her sabah bu yoldan gitmek zorundayım'' demiştin.
Oysa okulun hemen oturduğun evinin altında sadece evine bir dakikalık mesafedeydi ve sen sadece onu görmek her sabah onun güzel yüzündeki ufacık bir gülümsemeyi yakalamak için 1 dakikalık yol yerine 1 saatlik yolu tercih etmiştin.
Çevrende çok sevilen bir insandın ve herkes seninle aynı ortamda bulunmak istiyordu ve bundan herkeste memnun du aslında hiç şikayet etmiyorlardı anlattıklarını dinlerken.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta