Sen Yalnız Bir Kızsın Şiiri - Kenan Kara

Bir daha böyle düşme sakın
Tutamazlar saçlarının eriminden
Sen yalnız bir kızsın
Düşlerin yalnız büyür

Ellerin incinir kar tanelerinden
Kimse bilmez
Sen yalnız bir kızsın
Tutuşur kelimelerin
Sesin yalnız bir boşlukta saklanır
Soluğun dar kafeslerde
Sen yalnız bir kızsın

Kuşların güney göç yolunda
İncinmiş çocukların ağlamaklı gülüşlerinden
Bir damla merhametten yoksun uzayan ağaçlardan
İçinde büyüttüğün karanlık sulardan
Tanırım seni
Sen yalnız bir kızsın

İşte çitleri aşıp koştu bir çocuk daha
Gönlünce oynadı çamurlar içinde
Ayak izleri kaldı yalnız geride
Kendi sularında boğulan bir kızsın sen
Kaldır başını
Yıldız çoğalttım gözlerinden

Aydınlık gülüşler gergefinden
Ellerin makus talihine küs
Gülünce güzelleşen bir kıvılcımsın sen
Adını bilmediğimiz yıldızlar için
Yeni bir ışık yılı
Kayıp kentlere ulaşan
Gizli bir yolsun sen
Sen yalnız bir kızsın
Saçların yalnız uzar

Bütün yalancı ehramlardan
Yüzünü döndün sonunda kıbleye
Her yeni yolun yabancısı
Her kalbin anahtarısın sen
Bize bir tek yarınlar kaldı
Sana ılık bir düş
Deniz köpüklerinden bir taç kaldı ellerinde
Eğer taşabilirsem bir nehrin yatağından
Portakal, gülhatmi ve ıtır çiçekleri taşıyacağım sana
Bunun için “Gül” dedim sana
Sen yalnız bir kızsın
Yalnız büyür çiçeklerin

20.01.17
Sivas