Sen Yalancısın Şiiri - Mustafa Altıntaş

Sen yalancısın
Hesapsız seviyorsun aslında aşıklığımı
Gözlerimden yokluyorsun
Gelinciklerin yüreğini ışıtan rengini
Ama
Dost arkadaş çığlığındaki gürültüyle
Solmuş güleçliği zorla konuk ediyorsun dudaklarına
Islak kül rengi uysallığı örüyorsun aklına
Nemlendiren sızıların altında yüreğin zor duyuyor beni
Ve benden boğazıma sarılan soluğunu yutkunmamı istiyorsun
Sen yutkunabilir misin şiirlerimin sevda tadını
Atabilir misin üstünden
Aynaların sitem dolu kuşatmalarında
Kendinden her gün kaçarak yaşamanın tedirginliğini
Beni düşündüren sözcüklerin kördüğümlerinde
Aklını öpen gökkuşağının histerik dokunuşlarını
Sen yalancısın
Düşünsen bir kere anlardın yüreğinin derinliğini
Bahaneler altında
Çıplak burukluğun sürüldüğü ürküntüye asmazdın

Birlikte iyi olurdu üşümek yanmak ağlamak
Uykusuz sabahların küfrü
Tek sesli suskunluk
Fırtına tarlasındaki dilimizin fedailiği
Ya da gök deniz
Canımız yanmadan abanırdık uzun günlerin ciğerlerine
Böylesi bir törenle yaşamazdık sektirilen aşkımızı