bir zamanlar gönlümdeki tek gerçektin sen
aşkın yalan sevgin yalan sen yalan oldun
gönül bağımda açılmış tek çiçektin sen
rengin yalan kokun yalan sen yalan oldun
gülüşünde çöl toprağı hayat bulurdu
sen gülünce bütün dünya mutlu olurdu
gözlerime baktığında kalbim dururdu
özün yalan sözün yalan sen yalan oldun
yolun düşer kimsesizler mezarlığına
boncuk takmaz kimse senin nazarlığına
gülüp geçer herkes bir gün yazarlığına
şarkın yalan besten yalan sen yalan oldun
gel ağlatma öksüz koyma seni seveni
sen gördünmü bu yollarda gidip geleni
mutlulukla mutluluğu tercih edeni
rüyan yalan düşün yalan sen yalan oldun
kim ne dedi sana böyle hırslandın gittin
hangi söze ne vaade yaslandın gittin
yağmur değmiş çivi gibi paslandın gittin
bugün yalan dünün yalan sen yalan oldun
Kayıt Tarihi : 5.9.2014 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!