SEN Yağmurlarla GELENSİN..

SEN YAĞMURLARLA GELENSİN..

Fırtınalar gibi esip; ruhumu daralttığında,
Şikâyet etmedim; senden gelen fırtınalarında..

Sabah ayazında geldin,buza kesen soğuklarda..
Tebessümünle ısındım; üşümedim ayazlarda..

Karanlıklarda korkmadım,gecem olduğun zamanda..
Huzur içinde uyudum; ışıl-ışıl Mehtabında..

Aydınlığı aramadım; sıkılıp, daraldığımda..
Işıltılı hayalinle uyandım sabahlarımda..

Fırtınalar gibi esip; ruhumu daralttığında,
Şikâyet etmedim; senden gelen fırtınalarında..

Denizim oldum bir zaman; davetkâr bakışlarınla..
Ba’zan azgın,ba’zan munis,tatlı çırpınışlarınla…

Hayallerinle can buldum; öldüm yalnızlıklarımda! ..
Acıma acılar katan,sel olan gözyaşlarımda..

Artık yaşamam diyordum…Umudum kaydolduğunda;
Kaybolup,gitmek istedim..Yosun rengi gözlerinde..

Geri dönmemecesine gözlerine daldığımda..
Anladım yaşamamışım; sensiz nefes aldığımda…

Sen,solmayan Güneş’imsin,şifa oldun bedenime…
Sen,yağmurlarla gelensin; RAHMET’in indi gönlüme…

- ERDEK- 14.11.2009