Sen Yağmurdan Sonra Gel Şiiri - Yeşim Deren

gözlerini kapat! düşün
çıkan fırtınaya gamını boşaltıp
ardına rüzgarı, önüne güneşi katıp
yelkenleri fora et...

gidiyorsun! !
rotan, mavinin bitimsiz noktası

yasla ellerini küpeşteye
akşam güneşinin kızılını ele kirpiklerinde
bırak! sarsın dört yanını
koyuver kendini hayallerin kucağına
çevir yüzünü
mavinin çarşafsı serilişine

ne görüyorsun?
hiçbir şey mi?
işte ben oyum
hayallerindeki üryanlığın tıkandığı nokta...

kaldır başını, gökyüzünün mavisine
martıların çığlıklarını dinle
kanatlarının arasına sıkışan sırlarını düşün
kimi beyaz, kimi siyah
ak pamukları seç mavilikten
gözlerini ayırma, unutma beyazlığını

neden mi?
çünkü
bulutlarda gizlenip, güneş söndüğü vakit
yağmur olup, üzerine düşecek damlayım...

adımı mı soruyorsun!
söyleyeyim
seni esaret çukurundan çıkartacak
elindeki meşaleyi tutuşturacak çıra...!

al yanına ateş bakışlı sevgiliyi
kuşatsın seni katıksız sevgisiyle
bırak; yüreğin fethedilsin
bir çift kara gözün mızrağıyla
aşkın elleri dokunsun tenine
seven yüreğin busesi lav olup aksın varlığına
tutun gökkuşağının halkasına
özlemini duyduğun, acıtmayan aşkı yaşa..

hazır mısın! yüreğini yüreğime değdirmeye
kim miyim?
bulutlardan sıyrılıp
gökkuşağının renklerine bulanan sevdayım...

uzat ellerini..

Yeşim DEREN