Cüzzamlı sokaklara bir Eylül yağardı.
Ve sen yağardın.
Günlerden Hazirana bir öpücük,
Akşama ter yağardı.
Sen yağardın, toprak kokardı.
İkimiz birlikte yağardık.
Kaybolan akşama bir güneş,
Ardından bir bulut göklere,
Ebemkuşağı ve gökkuşağında biz...
Durur zaman; konuşan gözlerinde susardı.
Yol bulup, kavuşan tene aşk kanardı.
Buharlar gökyüzüne, gökyüzü toprağa düşer,
Ve sen bana ... ben tiril tiril donardım.
Kayıt Tarihi : 18.6.2017 08:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!