Sen Vuslata Varmayan Çıkmaz Yolsun Artık.

Kasıp kavuran sevdaydı içimde kopan fırtınalar
Bütün yolları sana çıkan çıkmaz sokaklardan geldim
Yokluğunun yangın yeri olan yüreğime.
Hazan renkli günlerle doldururken yüreğimin kovuklarını
Hüzün dolusu günlerle kovaladım zamanı…
Karanlık odamda zamanı unuttum
Devir dönüyor,saatler var
Akrep yok,yelkovan yok
Kelepçeli zamanlarım var benim…
Kelepçeli düşlerim kelepçeli düşüşlerim.
Ferhat gibi aşık,Mecnun gibi derbeder sevdam var
Yüreğimi giydim üstüme,açtım kalbimin kapısını cümlelere…
Yalındır harflerim ondandır anlaşılır cümlelerim…
Sevda kaybedilsede şair lugatımda…
Kelimelerim yenik düşmez hayata
Sessizce dökerim gözyaşlarımı beyaz sayfalara…
Artık susuyorum bir sürü kelimeye…
Çünkü sevgili; gidişini özlerken yokluğunda.
Günahlarım kaldı sırtımda.
Veballerim kaldı boynumda.
Bu yüzden kelimelerin dilsizliğinde dilsizce susuşum…
Her imkansızım sen oldun her engelin hasretim oldu…
Artık sensizlik vuruyor kapılarımı.
Yüreğimdeki ben bu kadar sen olmuşken.
Zaman durdu,saatler durdu
Akreple, yelkovan beni öldürdü.
Oysa ne kadar isterdim mutluluktan dolsa gözlerim
Bir kere sevinçten dönse başım
Ama olmadı…
Sen yoksun artık sevgili.
Sen yokluğa giden yol
Bense suskun aşık…
Çünkü sen
Benim aşk cümlem.
Yüreğimdeki ağır heybem.
Acıyla dolu gizli güncem.
Sen yoksun artık sevgili!
Ben sensiz,yani kelimesiz…
Yüreğimdeki ben bu kadar sen olmuşken
Sen yoksun artık.
Sen vuslata varmayan çıkmaz yolsun artık.