Taştan taşa vurdun beni kaderim,
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Günden güne katlanıyor kederim,
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Küçük yaşta mesken tuttum gurbeti,
Çektim her gün anne baba hasreti,
Senin için tattım nice zahmeti,
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Senin aşkın yüreğimde bir sancı,
Sevdan beni bana etti yabancı,
Dön gel bana dinsin artık bu acı,
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Gördüğüm gün aşkın ömrün rehberi,
Can arzular senden mutlu haberi,
Bu ayrılık yakın etti makberi,
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Cantekin der; sonu hüsran kaprisin,
Sevda bağı viran olur harisin,
Gel gör şimdi bir enkazdır Paris’in
İnsaf eyle nazlı yârim sen vurma…
Kayıt Tarihi : 20.7.2008 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!