Sen ve zaman, Şiiri - Erkan Çil

sen ve zaman,

zaman, asra meydan okuyan buzullara yakılmış bir ateş,
senin yokluğunda nice karlar eritti gözyaşlarımda,
bakamadı gözlerim ufka açılan yelkenlilere
selam gönderemedi turna katarları ile kimsesizlere

aylar önce bir ihtilalle uyandı sevmeye hasret yanlarım
meğerse zaman hep galipmiş, boşa geçmiş yıllarım,
kimbilir belkide bu sebepten ağardı siyah saçlarım
seni iyiki sevmişim, sona erdi yüreğe sığmayan acılarım

güneş görmeyen umutlarım şimdi kızıllığına gebe,
saçların bulutlara, ellerim ellerine değsin
aç kalbini bana bu yürek bir ömür seni sevsin
melek yüzlü kır çiçeğim sen hep gözlerimdesin,

sevgimde zirvesin, arzuladığım tek koku ve tek tensin,
aşkımızı bileyelim, dudaklarım dudaklarında erisin
ellerim açılır duaya yüzünden gülümseme eksilmesin
seni senden ve herkesten çok sevdim sen benimsin,

ey sevgili!

sensizliğe mahkum eyleme beni,
biliyorsun ki çok seviyorum seni,