Sen ve Yokluğun Şiiri - Adem Arslan 1

Sanki zindandayım sensiz yaşanan fani dünyada
Farketmez ki varlığım ha varım ha da yok
Hasretini çektiğim o soğuk günlerde yada
Sıcak bedenini aradığım gecelerde yarı aç yarı tok
Anladım sensiz geçirdiğim günlerin zorluğunu
Sen olmadan alamam yaşamın bütün soluğunu
Bana hayat veren bedeninin o sıcaklığını
Özledim gel artık arıyorum her zaman yokluğunu
Saatler geçmiyor artık, günler oldu dolunay
Sıkıştım dört duvar arasına vay halime vay
Isıtmıyor bedenimi sensiz içilen bi yudum çay
Soğuk odama doğ güneş gibi bi ay
Anlatacak sana yalnızlığımı duvarlar gelse dile
Soğuk odamda hasretini çektiğim günlerde bile
Sana verdiğim eza ve cefaların ah-ı ile
Dolduruyorum sensiz hayatımda çile
İnan ki kaşım-gözüm, elim-kolum tenimsin
Aklım-fikrim, içim-dışım bütün bedenimsin
Öyle ki aldığım nefeste, yaşadığım hayatta canımsın
Varlığımla bütünleşmiş aşkım sen sen benimsin