Sen ve Yaşam Şiiri - Hasan Akman

Ben seni sevdikten sonra öğrendim yaşadığımı
Kırmız güller ektim beyaz zambaklara
Oturdum zehirli otlar yedim
Korkunç kitaplar okudum
Hem Müslüm'ü hem Orhan'ı sevdim
Yeni şehirler ve doğalar keşfettim
Adın geçen masallar okudum

Bir toprak parçasıydı yüzün
Hayat verirdi yabani çiçeklere
Doğa ana gibi özgürlük verirdim her canlıya
Nehirler gibi akardı siman içimde
Yıkardı geçmişin sancılarını
Doğardı gözlerin karla kaplı dağlara

Yanakların gökkuşağı renkleri gibiydi
Bahçıvanlar utanırdı eserlerinden
Şairleri kıskandırırdı hecelerin
Yanlış limanlara götürürdü gözlerin

Güneşli bir kış sabahı uyanır şimdi içimde
Külhanbeyleri naraya kalkar
Zaman durur bir bebeğin saçları ağarır
Sana bakınca zaman anlamını yitirir

Fütursuz cümlelerde sana bakabilmek
Tüm korkulardan sıyrılmak
Ölüm korkusundan sıyrılıp, ölmek her gün
Sana bakmak
Hastane odasına güneş vurması
İlk defa bisiklete binen bir çocuk olmak
Sana bakmak
Şeytanla Tanrının kavgasında
Arafları sevmek
Sana bakmak
İnsanlığın sırrına ermek
Güneşe ulaşan sarmaşık olmak.....

11.04.2020