Yaşamayı öğreniyordum aslında
Gözlerinin derinliklerine her dalışımda
Ağlıyordu divane gönül
Kadim gece ve gün eşliğinde
Ve ağladıkça dağlanıyor
İçimdeki unutulmuş yaram
Birazdan kapı açılacak
Ve sen gireceksin içeriye
Seninle birlikte karanlık
Tasvirini yapmak imkansız
Güzelliğini anlatacak kelimeler
Utancın perdesi akasına gizlenmiş
Ve seni hiç görmemiş olan mısralar
Aslında sanaydı yazılanlar
Ama hiç bilmediler senin sen olduğunu
Yeteri kadar kederli gün
Ve yeteri kadar kırmızı kan…
Kayıt Tarihi : 8.4.2007 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!