Sen Ve Vuslat Şiiri - Salih Fevzi Akın

Sana haber gönderdim göçmen kuşlarla
Ağızlarında yüreğimden bir parça
Seni anarken yalnızlığımın her anında
Adın ıslanıyor dudaklarımda

Saatler dakikalara yenik düşmüş
An kayıp, zamanın girdabında
Hasret ateşi kardan dağda üşümüş
Sen ve vuslat sanki çok uzaklarda

Ey yar! Bak en parlak yıldıza
Gecenin en karanlık anında
O an ki, benim gözlerimde onda
Doğudan batıya buluştuğumuz nokta

Zannetme sen, senden vazgeçtim
Gözlerin için yıldızlardan geçtim
Ellerini bir gülün yaprağında tuttum
Ses ver gülüm, yüreğim durulsun

Ruhum buralar gibi bembeyaz örtünmüş
Titrek ve donuk bir çocuğa dönmüş
Vicdanım ol gülüm, sızla ne olur
Ne olur delirten sessizliğinden kurtul

Sevdamı her gün salıyorum gökyüzüne
Bulutlara seni resmetsin diye
Sen elan hayallerimde raks ediyorsun
Mazide gibi bir buseye ram ediyorsun

Hatıralara pus düştü, sanki her şey bir düştü
Yer ve zaman değildi bize düşman
Ey yar! Ayrılık neden bu kadar sürdü
Sensizlik tüketti, tükendi derman

Kuşlar yüreğimden parçayla kayboldu
Zaman akrep ve yelkovan arasında durdu
An zamanda boğuldu kar ateşi yuttu
Yıldız kaydı, gül soldu, vicdan dondu
Sessizliğin bende delirten çığlık oldu
Bulutlarda sevda bir çolak ressam oldu
Hayalimde olman, umutsuz hayal oldu
Yetmedi haykırışım, sesim sende son buldu

28.01.2009/HKC