Dizginin güneşi kuşandığı an
Yol geçer oturur baş köşeye
Üstüne eğilir karşı tepeler
Nârını süzüp yüreğe
Dokunur tellerine dostun ırağı
Koca bir dağı sırtlasan tüy gelir
Gidersin
İnsan
İki ayak on parmak
Koymuşlar yol ağzına
Bir eşikten ötekine ne eder
Altmış yıl yetmiş yıl ya da dahası
İki durak arasında tavan arası
Dizginin akşamı kuşandığı an
Tünelin ucunda bir koyu mavi
Açar goncasını dizlerinde
Dilinde gözünde göz eriminde
Açar düelloya düz gidişinde
Evecen bir dizgini tutar bir el
Tanış gibi dost gibi
Siler tüm yolları sendeki
Başa sarılır her şey
Senden başlar sonraki
Ali Tekmil / 01.09.1999 – Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 8.5.2007 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)