Sen ve Sensizlik Şiiri - Esma Düş

Öyle sessiz ki dünya..
Duyuramadım sana sesimi...
Sen bana her bağarışında...
Gitmedim bırakmadım oysa ellerini..
Seviyordu bu saf yüreğim seni çünkü...

Bırak da tek ben koşayım sana...
Geceleri hep üşürdüm ya hani sende hep sarardın beni...
Hiç aklımdan gitmezdi...
Gözlerin gözlerim olurdu Senin yerine ben ağlardım...
Karanlığa bir çığlık gibi sığındım...
Belki dönersin diye...
Belki tekrar gökyüzü bizim olurdu diye...
Sığındım...
Ama her seferinde vuruldum...
Her seferinde kırdılar ayaklarımı...
Sana koşamadım...
İstedim cok istedim inan...
Ama yapamadım...
Dünya Aşklarla dolu derler!
Yalan...
Aşk yok Olmamalı...
Yüreğinden Gözyaşlarını akıtmaktır Aşk oysa...
Kan gelirklen Gözlerinden Silmektir onları bir çırpıda Aşk...
Uçurumun Kenarından Atlarken Seni seviyorum demek Aşk...
Bunların artık Hiç bir Önemi yok Aslında...
Bir çırpıda yazdı ParmakLarım sevgiyi...
Bırakıp gitmek istemezdim seni Ve sensizliği...
Ama üzgünüm Aşk Herşeye evet demez...
Gitmeliyim...
Seni bir kadehde İçmeliyim...