Sen Ve Senden Sonrası Şiiri - Eyüp Cüce

Bir asude hayata dümen kırmışken gönlüm,
Baharın son demiyle vedalaşırken ömrüm,
Yıl yorgunu ruhumu inzivaya çekmişken,
Sükunet yollarına gül yaprağı dökmüşken,
Bir avcı ardım sıra seğirtip yordu beni.
Bulduğunda gözünü kırpmadan vurdu beni.
İşte o gün duyuldu aşk elinden feryadım,
O gün her şey değişti,o gün benim miladım.
Artık gönül sahnemde mutat oyun değişti.
Tanıyanlar diyor ki '' Bir çok huyun değişti ''

Sen içmiyorsun diye sigarayı bıraktım,
Bundan sonra bambaşka bir insan olacaktım.
Senin için değişti sokakta adımlarım,
Yolları gurur değil,ikrarla adımlarım.
Benim değildir deyip Yaratan'dan olmayan,
Losyon, krem ne varsa gösteriş tamamlayan,
Ne varsa kutusuyla kaldırıp çöpe attım,
Sahte olan her şeyi saldırıp çöpe attım.

El açmanı gördüm de namazlarda semaya,
Bu yaşımda başladım hocadan ders almaya.
Bu yaşımda yüz sürdüm rahledeki Kur'ana,
Gördüğüm gerçek nuru diyemedim sorana.
Bu yaşımda yaşadım iftarların tadını,
Duydum fukaraların sükutta feryadını.
Anladım ki yaşanan en büyük sevinç, hüzün,
Bir minik parçasıymış kısacık ömrümüzün.
Bir ömür kazandığım servet meğer pul imiş,
Sen bir öğretmenmişsin,hayat bir okul imiş.
El açan dilenciye "Allah versin" diyen ben,
Öğrendim de vermenin huzurunu, bu yüzden,
Dedim, "Kazanmak değil,kazandırmakmış san'at,
Tek yoldaşmış meğerse Allah için hasenat"

Belini sarmak değil, elini tutmak değil,
Kuş tüyü yataklarda sarılıp yatmak değil,
Şehvet deryalarında yüzmek değil muradım,
Sende gerçek huzura yürüdüm adım adım.
Sende gördüm, kadını kadın yapan iffeti,
Sende gördüm varlıkla yokluktaki ülfeti.
Fani zevk-ü sefadan felahı sende gördüm,
Sende gördüm, Yaratan Allah'ı sende gördüm.

Gayrı attım güneşi zulmetin kucağına.
Yakmayan ateş koyup gönlümün ocağına,
Gittin; ardında huzur bulmuş can bırakarak.
Gittin; yeniden doğan bir insan bırakarak.