*Sen Ve Sen* Şiiri - Nihal Akcan

Sen, en yüksek dozda aldığım haz,
Kara kışıma yaz.

Sen, karanlığıma ışık,
Çirkefe bulaşmamış bembeyaz.

Sen, kelimelerin kifayetsiz kaldığı,
Ömrümün son durağı

Sen,ayak izi kumsalda,
Liman gemilerimin uğramadığı.

Sen, sigaramda tütünüm,
Toyum, düğünüm.

Sen, kocaman bir yürek,
Çözemediğim kördüğüm.

Sen, dorukta el değmemiş kar,
Ana gibi yar.

Sen, korkularımın sabahı,
Çayımdaki buhar.

Sen, günahım tövbelerimi bozan.
Serimde esen kavak yeli boran.

Sen,kaşığımda aşım,
Bahar dalından aranjman

Sen, gözlerimdeki fer,
Elimdeki fener.

Sen, boğazımda hıçkırık,
Başımdaki en güzel keder.

Sen, padişahı gönül tahtımın,
Elim, ayağım.

Sen, bir yudum su,
Tatlı belası başımın.

Sen, tebessüm dudaklarımda,
Açmamış gül gonca.

Sen, bir kaç arşın kefenim,
Sorgum sualim musalla taşında.

Sen, güneşim,sıcacık,
Damarımdaki kan ılık,lık.

Sen, ulu çınar görkemli,
Bir bebek,korumasız,ufacık.

Sen, anamın sütü,
Bir orman büyüsü.

Sen, kalbimin atışı,
Bülbülün ötüşü.

Sen, kaçan uykularım,
Kuruyan dilim damağım.

Sen, üşüyen bedenim,
Tarlada hasadım,

Sen, sazım cümbüşüm,
Şarkım türküm.

Sen, tüten ocağım,
Dönülmez sözüm.

Sen, nefesim herşeyimsin,
PEKİ YA! ! BEN? ? ? ?