Sabahın ilk ışıkları dokununca gözlerine
Ellerin hafifce yastığına dokunur. gülümsersin
Neler düşünürsün bilmem ama mutlusun
Ve sen her zaman çok özelsin
Elem keder çekme kıymetini bilmeyen üzülsün
Papatyalar senin en çok sevdiğin çiçek
Ama sakın seviyor sevmiyor diye yapraklarına kıyma
Prensesim sevmeyen deymez papatyanın tek yaprağına
Aşkı çiçekler anlatır diyordun bana
Tabiki dogru sende bir çiçeksin unutma
Yeşil gözlerini aç usulca hadi gülümse günaydın de
Aşk kokan tazecik bir sabaha
Lütfen hatırım için su verirmisin tüm çiçeklere
Ama kendini unutma. Senin suyun mutluluk
Rahat ve mutlu ol; ki kederlerin son bulsun
Kayıt Tarihi : 17.2.2009 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili sibel abla kendisine bir şiir yazmamı istedi kendisine daha önce bir çok şiir yazdım. Ama bu şiire 2 saat ugraştım ilkdefa bir şiiri yazarken bu kadar çok düşündüm umarım beğenir. Bana demişti çiçeklerin ömrü az olur,bizim ömrümüzün uzunluğununda garentisi yok.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!