Sen ve O Şiiri - Affan Ceylan

İçinde bir boşluk var
Bedeninde hayat yok
Duduklarının ucunda
Damağında tat yok

Sen hala kaçış ara
Kimseler sormaz mı?
Sen nereden öğrendin
Kelebekleri sevmeyi?

Rahat ol kıpraşma, ele geçirsin sezgini
Geçirdiğin dakikalar pahalarca servet
O, muazzam bir gezgindi
Gideceği yolu biliyordur elbet

Ses seda vermeden
Hayatından çıksa da
Kafandan çıkamaz
Aklını hala kurcalar

Sen kendi dünyanda
İstediğin kadar dön dolaş
Sonda yine diyeceksin
“Ama nasıl kızdı arkadaş”

İstediğin kadar küfret
Hayat böyle maalesef
O bir kupa kızıydı
Sense sinek valesi

Sen hep tek başına kalıcan
Anla artık salak kafam
Hepsi teker teker yok olucak
Düşeceksin boşluğa

Ve sen her zaman ki gibi
Hiçbir yere kaçmıcan
Gerçi sen de haklısın
Ne kaldı ki yapılcak?

Zaten belli değil miydi?
Sözleri, mimikleri
Gülüşü ve gözleri
Bu kadarı tesadüf ha?

İz bırakmadan gitmek olur mu ?
Canını illaki acıtcak
Kalbi ateştenmiş onun
Seni de kendi gibi yakıcak

Ne yapıyorsan yap ama
Şimdi beni rahat bırak
Git başkasıyla oyalan
Başkasında bul deva

Ve ne yaparsan yap
Hiçbir türlü düzelmez
Bir daha kullanılamaz
Kırıldı bu oyuncak