Sen ve nikotin Şiiri - Feyzullah Evcil

Seni düşünüyorum.
Sigaramı telledim.
Nikotini çekiyorum ciğerlerime.
Benzersiniz.
Senin gözlerinin bakışı döndürüyor başımı.
Orta sert tütünüm de.
Yavaş yavaş ölümün habercisi gibi giriyorsunuz bedenime.
Bir yandan sen
Bir yandan nikotin.
Ama sen daha güzelsin.
İnsan sıfatına sokuyorsun beni.
O yeşile çalan elâ gözlerin için,
Ne kılıklara giriyorum.
Bazen motor yarışçısı,
Bazen de garip bir aşık oluyorum.
Bazen mavi oluyorum,
Bazen bir bulut,
Bazen toprak,
Bazen aşık,
Bazen şair.
ama hep ölüyor,
Ölüyorum.
Tekrar diriliyorum yeşile çalan elâ gözlerin için.
İşte o zaman keyifle ve efkarla sarıyorum tütünümü.
Biraz daha efkarlanmak için.
Yazıyorum.
Yazmak istemiyorum aslında.
Sana yazmak bir cıgara bağımlılığı gibi.
Anlatmak istiyorum aşkımı,
Yere,
Göğe,
Maviye,
Bağırarak.
*
İrşad oldum aşkınla
Özlemim gündüz oldu.
Nokta oldum adınla,
Gögsüm irfanla doldu.
*
Hayalim yüzün sürmek
Hasretin nâr-ı gömlek,
Cemalin yanda ölmek
Varam gelem yanına
*
Diyerek çığırıyorum sessizce içimde.
Dönüyor içimdeki pervanede serzenişlerim.
Pervanede yanıyorum
Döne döne,
Bir alev topu gibi.
İşte karanlıkta,
Cığaramın ucundaki al
İle arkadaş oluyorum.
Dumanıyla mesaj yazıyorum,
Kızılderiler gibi.
Anlıyor mu bilmiyorum.
Ben yazıyorum ya!
*
Anlarsa halinden aşıklar anlar
İçime yazıldı ona sevdalar
Ayrılık görmesin sevenler canlar
Haberin getirsin allı turnalar.

22 mayıs 2012 salı

23:09