Çok zaman oldu,
Almadım elime karakalemimi,
Cesaretim yoktu bir türlü,
Çizmeye resmini senin.
Her tutuşumda kalemi,
Titrerdi parmaklarım,
Avuçlarımdan kan damlardı,
Beyaz sayfalara hasret diye…
Bugün ilk defa cesaretimi topladım,
Sıkıştırdım karakalemimi parmaklarıma,
Aradan geçen yıllardan sonra,
Çizmeye başladım seni yavaş yavaş,
Ancak gözlerini ve saçlarını çizebildim,
Sadece aklımda kalan,
Siyah dalgalı saçların ve kömür gözlerindi,
Çünkü kendinle yakıp, yıkmıştın
Çünkü her şeyi kendinle götürmüştün,
Geri dönemeyeceğin o meçhule…
Kayıt Tarihi : 10.9.2008 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!