Sen ve Kaderim Şiiri - Mehmet Antebi

SEN VE KADERİM

Ortada özür yoktu aslında, affının olmaması da bundandır herhalde
Sorun vardı! Hem de çözümü olmayan ya da sorun olduğu belli olmayan
Aynı sorundu! Cevabını meçhul yapan, beni senden koparan
Belkide bu yüzden konuşmuyorum; yada konuşamıyorum
Değil seni beni bile düşünemiyorum; sen gelince aklıma
Düşünüyorum da! Kalleşçe de olsa sanırım, en iyisini sen yaptın
Nede olsa benim, âmin dediğim duayı da sen okumuştun

Aslında seni kendi kaderinle baş başa bırakıp mükâfatlandırmadım
Seni, senin hayatından çıkmakla ödüllendirmedim de
Yalnızca iyi günlerin hatırına saydım kalleşliğini
Bundandır sessizce çekip gidişim; yoksa… ahh
Rahat ol! Korkmayasın ki bunu bir borç bilmeyeceğim
Yaptığını borç bilip kalleşliğini iade etmeyeceğim
Emin ol ki seni bir daha asla tanımayacağım!
Ardımdan kaderin, talihin kötülüğünden bahsetmişsin
Yok yere adam satmak, o adamı yitirmek talihin kötülüğü,
Bunun tesellisi de kaderse seni kaderinle baş başa bırakıyorum

12.10.2002
ÜMRANİYE / İSTANBUL