Sen ve Hazan Şiiri - Şerife Nurgül Hayrat

Yüreğime düşen isminin harfleri,
Neden bulanık artık?
Sonbahar kışa bırakırken zamanı.
Gönlüme hep baharı yaşatan bakışların,
Neden belirsiz?

Masum bir yalandı benim kalabalığım.
Oysa ne çok yalnızdım, sensiz kalınca sevgilim.
Nerede o durmaksızın akan duygularımız?
Nerede bizim mevsimimiz, sonbaharımız?
Ve tadı damağımda kalan o eski günlerimiz...

Kurak bir çöle döndü sanki sensiz kalbim.
Ben kimim? Belki herkes, belki hiç kimseyim.
Belki senim, belki sensiz, belki bensizim.
Belki de kimliği belirsiz bir şahsiyetim.
Sensiz kalınca sevgilim.

Sonbahar "ayrılık" diyorlar,
Biz onlardan olmayalım sevgilim.
Benim sonbaharım yalnız seninle güzel.
Gitme, herkes gibi yaşamak istemiyorum!