ben ayı yüzünde...
yıldızları gözünde....
sıcaklığı mutluluğu...
ve aşkı sözünde....
buldum ela gözlü sevdiğim...
kaçırma gözlerini benden....
yolumu şaşırıyorum....
tut bırakma ellerimden....
daha yeni alışıyorum....
sanki rüyada yaşıyorum....
ürkek bir tavşan misali...
korkuyorum zaten...
kaybolmuş çocuk emsali...
bulursun beni ağlarken....
iki gözü iki çeşme çağlarken....
karanlıkta fenerim....
ışığında fır dönerim....
ah var ya o gözlerin...
umudum geleceğim kaderim....
tut sevdiğim boş kalmasın ellerim....
baktıkça dinlenir ruhum....
derinliklerinde kaybolurum....
huzuru mutluluğu bulurum...
mahrum etme ne olur....
bir daha ağlamak istemiyorum....
sen var ya sen....
yetiyor gözlerin ve gölgen....
anlamsız tüm kainat evren...
bir sen bir de ben....
yaşamama tek neden....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 7.4.2021 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Bağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/07/sen-ve-gozlerin-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!