Sen ve gece.. Şiiri - Namık Atasoy

Güneş batarken çizdim resmini,karanlığa teslim ufuklara.
Solarken yüzünde gülüşüm,ihanetin çöküşünü izledim.
Yıldızlara koydum adını,yakamoz sulara düştüler.
Yüreğinde nefretin kısmetime,akışını gizledim.

Cürmünde kahır saklı gecenin,siyahına doladım saçlarını.
Zulmünde zikir diye,tel tel,günahını çektim.
Yaşamak saydım sende,aşkın mevlaya sevabını.
Böyle çaresiz bulunca ömrümün eyvahını,utancımdan ölecektim.

Yanık bir türküde sevdam,tüter duman duman.
Ateşin korunda kül oldu sende bitmeyen kavgam.
Vakit vuslata erdi,geldi işte davetsiz zaman.
Sönüşünü kattım rüzgara,şafaklar ecel koktu buram buram.