SEN VE DOLUNAY Şiiri - Ozan Rari

Vakit gece yarısı,
Akıyor zaman durmaksızın.
Yine dolunay var gökyüzünde,
Tek onun ışığı aydınlatıyor her tarafı.
Perdem sonuna kadar açık,
Seni düşünüyorum gökyüzüne bakarak.
Kendimi gökyüzüne,
Seni dolunaya benzetiyorum.
Sende bana ışık saçıyorsun tüm varlığınla...

Dolunaysız gökyüzü kapkaranlık,
Milyonlarca yıldız her gün onu aydınlatmaya çalışsa da,
Faydasız,
Yine karanlık...
Senin olmadığın zamanda,
Benim ruhumda; tıpkı gökyüzünün rengi gibi,
Karanlık ve karamsar olur.
Ne kadar yıldızlar gibi,
Etrafımdaki insanlar beni yeniden aydınlatmaya çalışsa da,
Faydasız,
Tek ışığım sen olursun...

(Kalbimin tek sahibine, Ruhum'a)