Biz seninle gülen aynı yüzün iki yanıydık
Acının ve kargaşanın unutulduğu
bembeyaz bir dünyanın iki kahramanı
Sabahsız geceleri bilmiyorduk
Ve hep aydınlıktı bizim sokaklarımız
Ölümüne bir sevdanın yeminini etmiştik
Nedensiz nedenler sıralanmayacaktı aramızda
Yürüyüşlerimiz ibretli ve gövde gösterisi idi sanki
Uzun çarşıları
uzun uzadıya arşınlarken adımlarımız
Meğer yaralı sevdaları bellemişiz zihnimize
Nazar mı değdi be gülüm
Ne oluyor anlamıyorum
Neden çektin ellerini?
Neden artık çok uzakta duruyor gözlerin
Hani mutluluğun adı idi benim bakışlarım
Ve olmazdı bensiz senin yaşamın
Uzun gecelere şimdi nasıl dayanacaksın
Hiç korkutmayacak mı
seni bensiz duvarlar
Mutluluk çığlıkları ile yürüdüğümüz yollardan
Tek başına yürüyebilecek misin
Söyle bana bir geminin ardından
Yine kavuşmalarımı düşleyeceksin
Yada ayrılıklar mı belirecek yüreğinde
Gülen masum bir çocuğa bakabilecek misin
içten ve yine öyle masumca
Sanıyor musun ki hayat
Benden sonra çok iyi olacak.
(27.11.2006 - İZMİT)
Fahri EmiroğluKayıt Tarihi : 29.11.2006 13:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fahri Emiroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/29/sen-ve-biz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!