Sen ve ben vardık Şiiri - İbrahim Özdemir 2

SEN VE BEN VARDIK

Ufkun karanlığında,
bir damla ışık ve ümit,
aşk umursamazlığım karmakarışık,
kadın ve bal kokulu,
Türkü dolu geceler de,
Yıldız,sevgi dolu zifir gecede,
toprak kokan yaşadığım kaç gece,
sevgiye umuda kaçırılan,
utangaç yüzler
dur uzakta deyip durmayan,
her bakışta gözlerde ışık,
dudaklarda ıslak titreme,
soluksuz sessizlikte kalan zaman,
kelimelerin yetmediği duyğular,
bizlerle yoğrulmuş sazlarımız,
dalgalı sarı saçları iştihamlı,
zambak beyazı göğsünde
binlerde ölüp dirildiğim,
sevgi güneşimde,
sen ve ben vardık.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR