Ben, azgın dalgalarla boğuşan,
Tahtaları çürümüş, eski bir gemi…
Sen,şimal yıldızı gibi parlayan,
Kıyıdaki, deniz feneri…
Ben, yolunu şaşırmış, bir deniz kuşu,
Sen, avını yakalamış, kartal gibisin.
Ben, renklerle uğraşan, basit bir ressam,
Sen, çoktan resmi çizilmiş, sergilerdesin.
Ben, içine kapanmış, dalgın bir şair,
Sen, besteler yapan, ünlü birisin.
Ben, karanlığa alışmış,garip bir kişi,
Sen, parlak ışıklar saçan, güneş gibisin.
Sordular seni benden,acep neyindir?
Gecen mi, gündüzün mü, yoksa mehtabın mıdır.
Baktılar ki göklerden, düşen yağmurlarına,
Anladılar ki… sen benim, hüzün bulutlarımsın.
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!