Sen ve ben gibi Şiiri - Fuad Çalbay

SEN VE BEN GİBİ
Yalnızlık ellerimde ısırgan otu
Avuç içlerimi kaşıyan depresyon
Uçup gitmek bilemeyen kara bulut
Bir şeyler var bende kopup gitmeyen
Bir şeyler
Hüznün kelebek büyüsü
Geceleri çıkıp, gündüzleri kaçıp giden
Yalnızlığım saatim de yelkovan
Dakikalar sayılı ölmeye
Bir adam düşüyor sokaklara
Bir başka şehirde bir kadın
Bütün öyküler aynı
Hüzün yalnız tanıdık yüzlere dokunuyor
Tıpkı sen ve ben gibi
Şehrin avuçları bir sinema önü
O kadar çok insan var ki
tıpkı sen ve ben gibi
bir şeyler var bende kopup gitmeyen
Bir şeyler
Bir kaç adım ötesi güvercinlik meydanı
Yalnız kalanların durağı
Keder için daha kaç kuş uçmalı.