Bugün kendimi cezalandırıyorum. Dışarı çıkmak istemiyor ayaklarım, dudaklarımda dağınık,
huzursuz bir gülümseme.
Rakı masası da yok bilinçaltı meyhanemde.
Bayat bir çay koydum seni anlatıyorum kursağımda birikmiş demode kelimelerle…
Kafamın içi sanki siktiri boktan bir keşmekeş.
Lan bırak seni bulmayı, kayboluyorum gölge geçirmeyen içimin dehlizlerimde..
İki oda bir salon kalbimin odalarında geziniyorum. Her defasında çelme takılmış bir şekilde çakılıyorum kafamın üstüne.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta