Sen Ve Ben Şiiri - Ali Tutluoğlu

Sen kendine güvenli bir liman arıyorsun
Ben ise yarası sağalmayan bir fırtınayım

Sen kendinin sakini olmak istiyorsun
Ben ruhumu ötelerin ötesi sınırı olmayan diyarlarda gezdiriyorum

Sen hayal edemeyecek bir barışı arıyorsun bu geçici dünyada
Bense ötelerin ötesi hesabı yapıyorum ey sevgili!

Sen küçücük dünyanla benim peri masalı bir evi düşlüyorsun
Bense daha çocukken saçlarım ak beyazdı

Sen geçmişten kopup sevgi diyarının dingin dünyasına sığınmak istiyorsun
Bense kendimi insanlığa karşı vebal altında hissediyorum

Sen aşkın aydınlık yüzüne kaçmak istiyorsun
Bense tüm karanlıkları ışığımla aydınlığa çevirmek istiyorum

Sen bir yüreğin içine gömülüp kalmak istiyorsun
Bense kaybolmuş ülkemin aydınlık gülüşlü gönüllerini fethetmek istiyorum

Sen ben de yok olmak istiyorsun
Bense yokluğumun ateşinde hiç kimseyi kaybetmek istemiyorum

Sen suskun ülkenin sessiz çoğunluğun bir bireyi olmaya adaysın
Bense içimden geçenleri dağlara özgürce haykırmak istiyorum

Sen sessiz bir misafir olmak istiyorsun kasırgalar kopan yüreğimde
Bense buralardan-Karaköprü’den- hicreti hayal ediyorum

Sen kalbinden öyle eminsin ki
Bense kimsenin kalbine girecek kadar cesarete sahip değilim

Senin benliğin tüm dünyanın merkezi sanıyorsun
Ben ise sencileyin yaşayan bir Alper’im

Sen bir yudum su gibi yeşermek için hayat arıyorsun kuru toprakta
Ben ise tüm hüzünlerimi Kerbela olan yüreğimde yeşertiyorum Şebnem gibi

Sen bir masal perisi prensessin benim için!
Ben ise aşkın divanesi olmuş şafağı olmayan sabahlarda aydınlık yüzünü arıyorum.

Sen suskun ülkenin sessiz çoğunluğun bir bireyi olmaya adaysın
Bense içimden geçenleri dağlara özgürce haykırmak istiyorum

Sen hep “ben ben” diyorsun çığlık çığlığa
Ben aşkın şarabını “biz biz” diye yudumluyorum.

Sen yazıpta bitiremediğim en güzel şiirin mısrası
Yarım kalmış güzel bir şarkı
Bitmeyen bir beste
Dalından koparılmayacak bir gülsün hatıralarda
Sen, sen ve yine sen…