Ben bahar mevsimiydim, sense kış.
Seninle varoluşumuz farklıydı bizim.
Ben kırlarda açan bir menekşe,
Sense karda açan bir kardelendin.
Hep kavuşmayı arzulardım sana,
seninle olmanın hayalini kurardım.
Neşeli ve sımsıcak kırlarda, çocukça,
seninle açmayı dilerdim doyasıya.
Şimdi sen kendi mevsiminde açan
başka bir çiçekle birliktesin sevgilim.
Bense küskünüm kırlara, güneşe ve aya,
Küstüm bahara, neşeye ve umuda.
Seni beklerken umudum öldü içimde,
Gidişinle yapraklarım soldu usulca.
Sen başka bir çiçekle bensiz açtın ama
ben sensiz açmayacağım artık baharda.
Kayıt Tarihi : 1.4.2021 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
