Bir ölüm sessizliği var içimde
Suskun,durgun ve biçare
Umut dolu ama bir okadar da umutsuz
Aşk gibi tıpkı sen gibi acımasız ve duygusuz
Yoruldum sensiz olmaktan.
Ucu bucağı olmayan bir şehir,içinde o,bu,şu ve bir şair
Yorgunum artık,şu koca evrende bir nokta kadar olan Dünya,o Dünyanın içinde nokta kadar yer kaplayan bir insan silsilesi ve evrende zerre kaplamayan ben ve yüreğime sığmayan sen...
Kayıt Tarihi : 25.10.2019 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Çokan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/25/sen-ve-ben-934.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!