Hani sen gül idin ben de dikenin
Sen kokunu, ben okumu kaybettim
Var mıdır acaba vicdanın senin
Yarınlara umudumu kaybettim.
Sen dünya idin, ben ise uydun
Sen yönünü ben yolumu kaybettim
Boş laflara kanıp ellere uydun
Yarınlara umudumu kaybettim.
Sen defter idin ben de kalemin
Sen yaprağını, ben rengimi kaybettim
Şimdi diline düştük âlemin
Yarınlara umudumu kaybettim.
Sen bir paşa idin ben ise tacın
Sen tacını, ben başımı kaybettim
Nasıldır şimdi içimde acın
Yarınlara umudumu kaybettim.
Mustafa Cansız 2
Kayıt Tarihi : 19.11.2018 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!