Sen Ve Ben Şiiri - Ahmet Kemal

SEN VE BEN

-Üstü kalsın diyordu bu aşkın
Fazlası sende kalsın eldeki bana yeter
Biraz olsun sende olsun kalanı
Bu aşk en çok senin yanında bulur değerini-

İnce uzun yüzlü kız afilli
Uyandır beni aşka uyandır
Ben o güzele meftun
Ben o güzele mahkûm
Geçti gitti buradan geçti gitti
Yalnız aşkı kaldı yanımda
Ben onu sevdim geçkin yaşımda
Kasketimi çıkardım önüme koydum
Gel aşkım gel şimdi yanıma
Şu işi baştan anlat
Şu işi baştan anlat

Aşkım ileri boyutlarda
Şu aşkı baştan anlat
Bu iş seninle benim aramda
Bu iş seninle benim aramda
Sen benimle varsın artık ben seninle
Hayalinle yaşıyorum hep birlikte
Rüyamda varsın
Dünyamda varsın
Güpegündüz görülen
Sen yokken daha çok varsın benim yanımda
Sen tutarken kendini bir yerlere atarsın
Sen tutarken kendini bir yerlere atarsın

Ne sen farkındasın olan bitenin ne hiç kimse
Ben senin ellerini tutmadım tutamadım
Karanlıklar evimdi unutamadım
Ben şimdi Burda sürgün
Sen benim yeni vatanım
Ben kendimden uzakta sen bana yakın
Ben senin içinden baktıkça baktım
Sen narin ve ince kadın
Sen narin ve ince kadın

Bir nazireydin sen hayatımda benim
Ben hayatla nazire içindeyim her gün
Ben ölümle pazarlıklar yaptım
Ben ölümle pazarlıklar yaptım

Ben aşkın derin sularında yattım
Ben aşkın derin sularında yattım
Ben senin öfkendim sen benim sevincim
Hazzım erincim kıvancım
Artık hiçbir şeye değişmem bunu
Hiçbir yerinden ayrılmam senin
Hazzı hala dudaklarımda busenin