Sen ve ben... Şiiri - Adem Eminoğlu

Sen ...
Sen benim gözlerimin aradığı
Ellerimin tutamadığı
Hayatımın tek tutanağı
Duygularımın tek uğrağı
Bir Yağmura susayan
Sevdamın ham toprağı

Sen katıksız soframın boş ekmeği
Sen dört duvar odamın yegane özlemi
Sen duygulu türkülerin gözyaşları
Sen mühebbet mahkumun ebedi
prangaları
Sevda deryasının kıyısında aşk yosunları
Sen mevsimlerimin yazı kışı baharı
Sen umut Çınarımın hayal dalları
Sen hayatın umudu rengi ahengi

Ben....
Ve ben senin gözlerinden akan pırıltılı saf damlalar
Nice kollardan atılmış karşılıksız sevdalar
Issız dağlarda güneşe hasret çığ tutmuş karlar

Duygu düşmanlarına siper olmuş
Tarihi yorgun surlar
Gizlenmiş horlanmış, hasır altı olmuş duygular
Sonra içilen bir kadeh mey
Çekilen ahlar vahlar..
Boş sokaklarda meyusane dolaşan
Duygusu gizli bir aşikâr
Bazen mahzun bazen ağlar
Bazen bir şimşek çakar
Umutların en sevdiği bir şafak atar
Duygular hislere kim bilir ne katar
Ama hep saklı...
Saklı sevdalar...