Sen Ve Ben Şiiri - Ayse Yılmaz 2

Ayaklarını karnına doğru çekmiş,
kollarını dizinin üstünde
birleştirmiş, özlem savaşı veren,
hasretten örülmüş duvarlar içinde,
haps olmuş ben.

Kahkahalar içinde ilkbaharın yemyeşil
çiçek açmış bir gününde kuşların
sesini bir melodi gibi görüp dans eden
ve mutluluktan dört köşe olan sen.

Bir zamanlar dudağını gülmemek
için ısıran bugün acı hissettiği
için ısırıp acısını bastıran
aşkını yitirmiş matemlerde olan
mecali kalmamış vaziyette,dünyasına
küsmüş acılar içinde kıvranan ben.

Şen şakrak hiç birşey olmamış
gibi davranan,
hafızasından güzel günlerimizi
silen, aşkımızı ayaklar altına
alan, çiğneyen ezen ve buda
yetmiyormuş gibi gurur duyan sen.

Bunları yaptığına rağmen seni hala çok
seven, hayatının geri kalanında
yanında olamayacagini bilen,sana birşey olucak
korkusuyla yaşayan ben.