Sen yaktın çerağ-ı aşkı ben yandım duman duman ne de yakar
Sen çektin o mecruh oku atarken ben eyledim gönül telime onu târ
Sen demleri oldun zamanın ben ise çayhanlığı oldum düşlerimizin mekanı
Sen kadehleri çizdin ben içinde a’kanı
Sen bir saadet zamanı çizdin, ben bir umut yeşerttim zor sensizliğinde asanını,
Sen bastığın yerlerden yollar açtın ben yürüdüğün yerlerden dikenleri topladım hepsini
Sen def ile oyun eğledin gönlümden çıkan nidaları ben dinledim ölürken kullanırken aletlerin sesini
Sen okudun aahhh o gönül şarkıları ben yazdım o şiirleri hep sana
Sen doldurdun tüm acıları yüreğime dirhem dirhem ben harf harf onları anlatasım var sana
Sen ördün aramıza nakış nakış bir perde ben okudum onu ilmek ilmek
Perde kalktı mı ne sen kalırsın, ne de ben,
Kayıt Tarihi : 2.8.2015 13:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!