Sen ve Ben.. Şiiri - Lütfi Akarçay

Yine taze bir güne başlangıç..

Yine senden “işaret” olmayan

Bir gün..

Zıt kutuplarda yaşıyoruz şu an..

Sen benim “cezbe-i şatahatlarım”

İle uyanıyorsun

Ben ise sensiz “işaretler” ile..

Sen yarına yorgun olarak uyuyorsun

Ben ise taze ve genç umutlarla..

Sen düşüncelerinde insanları

Ben hayallerimde Seni yaşıyorum..

Sen sesler ve gürültüler arasında

Ben gerçekler ve düşler arasında

“Med-Cezir”in sarhoşları oluyoruz..

Sen plazalarda gelecek planları

Ben gürültüler arasında düşler

Kuruyorum..

Sen denize ve dalgalara manzara

Ben “Aşk gizi” deniz kızı olarak bakıyorum..

Sen geceleri “dinlenme kaçamağı”

Ben rüyalarıma yolculuk sayıyorum..

Sen stetoskop ile nabız ölçerken

Ben “yürek nöbeti” tutuyorum..

Sen “zaman”ı çembereğinde akrep

Ben yelkovan olarak tüketiyorum..

Sen “Yaşam”ı Ben’liğin ile boyarken

Ben onu “Ötekiler” ile çoğaltıyorum..

Sen “akıl” ile reel dost olurken

Ben hislerimle romantizme yenik

düşüyorum..

Sen sevgiyi “Kendin”e kenetlerken

Ben onu “Diğerleri”ne bölüyorum..

Sen “aşk”ı bir “masal iksiri” sayarken

Ben onun sinesinde büyüyorum..

Sen “Ben”i “yok” kabul ederken

Ben hep “Sen” ile “var” oluyorum..

Sen..

Ben..

Beni “Ben”den alma ne olur..