Ben de, sana mecburdum "bilemezsin"
Ben de, adını mıh gibi aklımda tutuyordum
Her mevsim, çam ağacı gibi gönlümü arsızca
Sadık bir sadaka gibi yoluna adamıştım "bilemezsin"
Şu,mavi gökyüzüne dayamıştım ömrümü.
En ücra yola düşmüştü durağım.
Her yalnızlığım koynumda büyür,
paramparça içimde zamanım
O, bildiğin öksüzden farksız, içten ağlamaklı.
Bir gidişten, daha acı bin defa gelmeyişin.
Bildiğim cevaplar senin gönlünde saklı...
Tükendi artık, her saat başında seni bekleyişim
Kayıt Tarihi : 28.11.2012 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/28/sen-ve-ben-826.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!