Öyle uzaktan seviyorum ki seni!
Darılmadan,
Küsmeden.
Senin sevmediğin şeyleri Kırmadan,
Dökmeden,
Parçalamadan.
Duvardaki resimlerimize hiç dokunmadan.
Herşey sevdiğin şeyler özellikle şifrelenmiş odamızda.
Çok ağlamadan! Çok içmeden! Eskilerimizi düşünmeden öylece uzaktan seviyorum seni. Mahallende ki park, sokağındaki gross gezdiğim kokunu aradığım yerler değil! İnan. Yürürken sesini duyabilmek en büyük umudum.
Belki hatalarla dolu geçmişim.
En büyük ayıplarla geziyorum.
Hep yere baktınız ailenle.
Belki binlerce keşkem var geçmişimde. Kaç kez söz verdim sevdiklerine.
Kimse aşktan mı böyle oldu diye düşünmedi belki.
Öyle uzaktan seviyorum ki seni;
Sana söylemek istediğim her kelimeyi,
İçimi kanatarak döküyorum satırlara. Onlarında bir kapasitesi varmış anladığım kadarıyla. Tam istediğimi yazamazlarmış mış mış.
Damla damla dökülürken kelimelerim,
Masum beyaz bir kağıta. Anılarım film şeridi gibi döküldü aklımdan. Seviyorum seni inan lanet ederek çektirdiklerime.
Kayıt Tarihi : 23.5.2021 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acı ve Ölüm
![Mehmet Emin Çifci](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/23/sen-ve-ben-8-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!