Sen, bana geldin…
Biliyordun beklediğimi.
Hissediyorum eşikte durduğunu,
Ne içeri, ne dışarı… Tereddüttesin.
Çünkü; hesaplaşmaya cesaretin yok!
Beyninde şu cümleler uçuşuyor:
“Ya hesabını veremeyeceğim yaşanmışlıklarım varsa?
Ne diyeceğim ki o zaman ben sana?
Nasıl bakacağım, senin o masum ve dirençli yüzüne? "
Sen ve ben:
Birisi, korkmuş sen!
Diğeri, hesaplaşmış ben!
20 Aralık 2011
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 17.1.2014 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Pekinsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/17/sen-ve-ben-773.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!