Sen Ve Ben Şiiri - Ayşe Gönül

Sen.......
Özel hastanelerde dünyaya gelen,
Marka mamalarla beslenen,
Dadıların elinde ninniyle büyüyen,
Kolejlerde okuyup hava atan,
Üzerindeki kıyafetlerin her biri,
Bir garibanın bir ayki masrafı olan,
Elinde iphone veya galaxy telefon bulunan,
Cebindeki günlük harçlığın asgari maaşla eşdeğer olan,
Altında son model arabanla
Gününü gün ederken hava atan,
Alın terinin ne olduğunu bilmeden
Emekle kazanmanın mutluluğuna varmayan,
İnsanları hor görüp aşağılayan,
Kişiliğin olmadan onursuzca yaşayan,
Geleceğe ait planın olmadan baba parasıyla geçinen
Günü birlik yaşamayı yaşamak zanneden,
İşte sen bu düşüncelerle aslında yok olan
Yok olan birisin.....

Ben........
Hastane köşelerinde doğarken acı çeken,
Annemin helal sütüyle karnımı doyuran,
Tarhana çorbasını et yemeğine değişmeyen,
Solası ya giydiğim elbiselerle büyüyen,
Çantamda azığım devlet okullarında okuyan,
Cep telefonunu hiç önemsemeyen,
Belediye otobüslerini kullanırken insanları analiz eden,
Üç kuruş bile olsa maaşımın kıymetini bilen,
Her paramda alın terim damlaları olan,
Onurumla gururumla insanlara yaklaşan,
Çıkarsızca herkesi seven,
Ekmeğimi,bilgimi,sevgimi paylaşan,
Geleceğe ait planlar yaparken uykularım kaçan,
İnsanları,hayatı her koşulda seven.....
İşte aşkım işte ikimiz....
İşte aramızdaki farkımız,,
Ya benim gibi ol gel bana,
Ya da bekleme vazgeçmem kendimden....